Hoxe eu durmir cos ollos abertos texiendo as nubes para o camiño dos meus soños, se meu interior son as ilusións que deslizan polos sucos das miñas emocións, eu pechare o meu embigo para non deixar escapar as miñas fantasías tan visearles como o impulso que ten a miña respiración, cando expira na liberdade.
Cecilia Campos
0 comentarios:
Publicar un comentario